Oddech, to bardzo ważny składnik Rytuałów Tybetańskich. Prawidłowy oddech nadaje rytm Rytuałom, pozwala skupić się na ich skutecznym wykonywaniu i oczywiście dobrze dotlenia krew.
Kilka słów o oddechu, myślę, że warto powiedzieć co to jest prawidłowy oddech; Możemy rozróżnić cztery metody oddychania: oddychanie górne, środkowe, dolne i pełne. Oddychanie górne; używana w nim jest tylko górna część klatki piersiowej i płuc. Tak oddychając wciągamy niewiele powietrza i wiele zużytego powietrza zostaje w głębszych częściach płuc. Jest to bardzo kiepski sposób oddychania a stosowany obecnie najczęściej, głównie wtedy gdy siedzimy przy komputerze nachyleni nad klawiaturą. Powoduje on, że stajemy się ospali. Nie polecam. W drugiej metodzie, oddychaniu środkowym, przepona jest nieruchoma, oddychamy żebrami. To też nie jest to dobry sposób. Trzecia metoda, oddychanie dolne, jest na pewno lepsza od dwóch poprzednich. Tu już więcej powietrza dociera do płuc, szczególnie do ich dolnej części ale w górnej nie ma pełnej wymiany. I ta metoda nie jest najlepsza. Przechodzimy do pełnego oddechu który, jak sama nazwa wskazuje, zawiera wszystkie pozostałe trzy metody. Płuca w całości wypełnione są powietrzem, krew jest zatem dobrze oczyszczona, mamy dużo energii. Przy tej metodzie wszystkie narządy oddechowe pracują prawidłowo. Klatka piersiowa rozszerza się we wszystkie strony, przepona brzuszna jest pod naszą kontrolą, masując podczas pracy narządy wewnątrz jamy brzusznej. Podczas oddychania wciągamy powietrze przez nos, jest to nasz sposób oczyszczania i ogrzewania powietrza które następnie przechodzi do płuc. O tym należy pamiętać. Wciągamy je spokojnie i napełniamy nim najpierw dolną część płuc, pracując przeponą. Następnie wypełniamy środkową ich część i na koniec górną, podnosząc górną część klatki piersiowej, ramiona i obojczyk. Chwilę wstrzymujemy oddech i następnie wydychamy powoli powietrze. Warto poćwiczyć przed lustrem. 🙂