Medytacja

Czym ona jest ? Można o niej dużo pisać, mówić ale najważniejsze to zacząc ją praktykować. Jest wiele poradników, informacji, wskazówek gdzie można się o niej dowiedzieć. Ale najważniejsze to prostota, powinna być tak prosta jak proste jest dla nas oddychanie . Choć często jesteśmy nieświadomi tej czynności.

Tak naprawdę medytacja już w nas jest, tak jak radości, spokój i równowaga. Wszystko to, tylko odkrywamy na nowo, odkrywamy coś o czym zapomnieliśmy, gdy „dorośliśmy”.

Jest to praktyka uważności i świadomości tego, co się wydarza, obserwowania bez oceniania i interpretacji, utrzymywania „świeżego”, przytomnego i otwartego umysłu. Medytacja uspakaja i wycisza pędzące myśli, których nie dostrzegamy w codziennej świadomości. Podczas medytacji łatwiejsze staje się zauważenie schematów myślowych i matryc warunkujących nasze postrzeganie. Zaczynamy zauważać to, w jaki sposób upraszczamy pewne sytuacje, po to, aby sobie z nimi poradzić, czy też aby szybko zareagować. Jest to mechanizm niezbędny do przetrwania, jednakże niejednokrotnie, kiedy nasze reakcje są nieświadome, mogą być destrukcyjne dla nas samych lub dla innych. Praktyka medytacji znacznie ułatwia zatrzymanie się i weryfikację, naszych motywacji i sposobów postrzegania świata.

Dla przykładu: ucieczka przed zakapturzonym człowiekiem z nożem, w ciemnej uliczce, czy też wybiegnięcie spod łamiącego się drzewa, pozwala uniknąć prawdopodobnej śmierci. Pojawiający się lęk pełni funkcję ochronną, jednakże w większości sytuacji życia codziennego nasze życie nie jest aż tak zagrożone, a jednak pojawia się np. lęk i reakcja obronna, czy ucieczkowa z naszej strony. Jest to niepotrzebna strata energii i poddanie się popędowi, będącemu dziedzictwem biologicznym, w sytuacjach nieadekwatnych. W większości sytuacji mamy jednak chwilę na zastanowienie i czasem ta właśnie chwila decyduje o dalszych losach naszych relacji.

Obserwując nieustanny przepływ życia, wychodzi się poza role, widząc siebie jednocześnie w każdej z nich. Ma się głębszy wgląd we wszystko co się w danym momencie wydarza. Widząc, czując i słysząc nie tylko jako „ja”, ale również obserwując całą sytuację jako bezstronny świadek. Możliwe staje się zrozumienie innych osób, tego co czują i zobaczenie świata ich oczami. Ta świadomość otwiera na nowe doświadczenia, pozwala współodczuwać z innymi, otwiera serce. Z tego poziomu funkcjonowania zachowania są bardziej przytomne, uwzględniające i szanujące inne osoby.

Medytacja uczy jak zachować spokój i równowagę umysłu w obliczu wszystkiego, czego doświadczamy wewnątrz, rozwijamy w sobie również umiejętność dystansowania się do zewnętrznych wydarzeń. Dystans ten nie jest jednak ani ucieczką ani obojętnością wobec problemów świata.Osoba medytująca staje się bardziej wrażliwa na cierpienia innych i robi, co w jej mocy, aby ulżyć tym cierpieniom w każdy możliwy sposób – bez wzburzenia i zdenerwowania, za to z umysłem pełnym miłości, współczucia, harmonii i spokoju. Uczy się szlachetnej, altruistycznej neutralności – tak, aby będąc aktywnie zaangażowanym w pomoc innym jednocześnie zachowywać spokój i równowagę umysłu. W ten sposób pracuje dla szczęścia i spokoju innych pozostając pełnym spokoju i szczęścia człowiekiem.

Medytacja nie jest stanem hipnotyczny. Prawdę mówiąc , to w życiu codziennym poddajemy się hipnozie , wierząc w iluzje i bez większego zastanowienia podążając za nimi. Skupiająca się na danym przedmiocie czy kwestii medytacja wzmacnia ogólną koncentrację człowieka ,ułatwiając mu rozwianie iluzji postrzeganie rzeczy takimi jakim są w rzeczywistości.

W medytacji uczymy postrzegać się rzeczywistość taką jaka jest naprawdę i ten szczególny sposób percepcji nazywamy Uważnością. Uważność naprawdę jest czymś zupełnie innym od tego , co znamy na co dzień . Zwykle nie przyglądamy się temu , co jest wokół nas . Widzimy życie poprzez zasłony myśli i pojęć, które mylnie bierzemy za rzeczywistość . Tak bardzo zaplątujemy się w nieprzerwanym strumieniu myśli , że nie dostrzegamy rzeczywistości. Ciągle jesteśmy czymś zajęci ,złapani w pułapkę wiecznej pogoni za przyjemnością i zaspokojeniem oraz wiecznej ucieczki od bólu i nieprzyjemności. Zużywamy całą energię na to , by poczuć się lepiej , by ukryć nasze lęki. Bez ustanku poszukujemy bezpieczeństwa. A tymczasem świat rzeczywistych doświadczeń umyka nam sprzed nosa.

CO DAJE
REGULARNE MEDYTOWANIE?

EFEKTY FIZJOLOGICZNE:

-Obniżenie wartości ciśnienia tętniczego,

-Spowolnienie akcji serca,

-Obniżenie poziomu przemian metabolicznych,

-Zmniejszenie częstotliwości fal mózgowych,

-Podwyższenie poziomu serotoniny w mózgu.

EFEKTY PSYCHOLOGICZNE:

-Większa harmonia umysłu,

-Akceptacja samego siebie,

-Większa pewność,

-Koncentracja,

-Życie w teraźniejszości,

-Większa odporność na stres,

-Zmniejszenie psychologicznych mechanizmów obronnych tzn. mniej zakłamany obraz świata,

-Większa ekspresyjność emocji,

-Zdolność empatii,

-Mniejszy lęk,

-Zmniejszenie zaburzeń psychosomatycznych,

-Większa spontaniczność.